TARİHİN RÜZGAR GİBİ ESTİĞİ KASABA MELEKLİ...
MELEKLİ KASABASI...

Örf ve Adetlerimiz

Örf-adet, gelenek ve görenekler, toplumun bütün geçmişinin ortaya çıkardığı ve yılların süzgecinden geçerek, toplumu temsil eden ve ona yaşama şevki veren, dinamizm kazandıran değerlerdir. Melekli de bu değerler çok güzel ve özüne uygun olarak kuşaktan kuşağa aktarılarak günümüze kadar gelmiştir. Çocuğun doğumundan evlenmesine ve daha sonraki faali
yetlerine kadar birbirinden güzel adetler ard arda uygulanmaktadır.





Kız Beğenme : Meleklide  evlenme ile ilgili adetler de çok görkemlidir. Çeşitli vesilelerle (düğünlerde, bayram ziyaretlerinde, pazarda vs.) kızı, gören ve beğenen gençler, evlenme isteklerini ailelerine çeşitli yollarla duyururlar. Direkt olarak anneye ve babaya söylenmesi hoş karşılanmaz. Bunun için çeşitli simgeler veya aracılar kullanılmaktadır. Oğullarının bu isteğini öğrenen aile büyükleri kısa ve titiz bir araştırmadan sonra kızı ve ailesini beğenirlerse, kıza elçi gitmeye karar verirler.

Kız İsteme, Nişan : Erkek tarafı, kız evine hatırı sayılır kimselerle elçi gider. Kız evine giden elçiler Allahın emrini anarak, kızı babasından isterler. Kız tarafından olumlu cevap alınınca hazırlıklar yapılıp birkaç gün içerisinde kız evine akrabalar, komşular ve yakınlarla birlikte gidilerek söz kesilir. Erkek tarafı bu gidişte bulunanlara ikram edilmek üzere tatlı başta olmak üzere, bir çok malzeme götürürler. Burada kız tarafına verilecekse başlık, altın v.s. gibi çeyiz ile ilgili işler karara bağlanır. Daha sonra hayır dualarla kızın parmağına “belge (söz) yüzüğü” takılır. Söz kesimini müteakiben, daha sonra kararlaştırılan bir günde nişan töreni yapılır. Nişan törenini bazı aileler çalgısız ve yemekli yaparken, bazı ailelerde çalgılı yapmaktadır. Törenin belli bir yerinde davetlilerin huzurunda, hatırı sayılır bir kişi tarafından nişanlılara yüzükleri dualar ve alkışlar arasında takılır. Bu arada törene gelenler de çeşitli hediyeler takdim ederler.

Nişandan sonra düğüne kadar, bayramlarda, çilelerde, sair özel günlerde mutlaka gelinin ziyaretine erkeğin yakınları çeşitli hediyelerle giderler. “Görüş” adı verilen bu ziyaretlerde “Honça” tabir edilen ve en önde giden tepsi içerisinde, üzeri kapalı hediyenin çok büyük bir önemi vardır.


Düğün : Nişanın yapılmasından sonra, her iki ailede uygun olan bir zamanda düğün tarihi kararlaştırılır. Düğün vakti geldiğinde her iki aile yapılan hazırlıkları bir daha gözden geçirir varsa eksiklikler giderilir. Düğünler genellikle diğer safhalara nazaran daha görkemli olmaktadır. Eskiden üç gece, üç gündüz olarak yapılan düğünlerde, davul, zurna, mey, kabık hamame, akardion gibi çalgılar kullanılmaktadır. Bu düğünlerde, cambaz, güreş, at yarışı gibi bir çok etkinlik icra edilmekteydi. Ancak, her safhada olduğu gibi günümüzde bu adetlerde de büyük değişiklikler olmaktadır.




SABAŞ GELENEĞİ: Melekli kasabasında etkinliğini yitirmiş geleneklerden biri son zamanlarda düğünlerde tekrar kendini göstermeye başlamıştır, ŞABAŞ: düğün meydanında oynayanların eline verilen paraya denir. meleklide eskiye dayalı bu gelenek damadın düğününde oynayanların ellerine verilen paralar oyun sonrası damat masası üzerine konulan bir karton kutuya atılır, toplanan bu para düğün sonu müzisyenlerin ücretini ödemek için  damada teslim edilir. kısacası düğüne gelen herkes sonderece eğlenir oynar ve ellere verilen para damata bir katkı olsun diye düğün sonu damada teslim edilir. buradaki amaç müzisyenlerin ücretlerinin ödenmesi ayrıca müzisyenlerinde fazla şabaş toplanması için düğüne dahada heyecan vererek halkı coşturmasıdır...... 

MELEKLİDE NEVRUZ KUTLAMALARI NASIL YAPILIR


NEVRUZ 
 

Nevruz, Türkiye’nin de içinde bulunduğu büyük bir coğrafyada; genel olarak kuzey yarım kürede Adriyetikten Çin seddine kadar olan bölgede, özellikle de, Orta Asya’da, Anadolu’da, Kafkaslarda, Orta Doğu’nun bir bölümünde farklı ırklara mensup halklar ve milletler tarafından çeşitli tören ve eğlencelerle kutlanan bir ulusal şenlik veBahar Bayramıdır.
  

 
NEVRUZ KUTLAMA AŞAMALARI
 
Dostluk ve sevgi günleri diye anılır bayramlar, kırgınlıkların unutulduğu, küskünlüklerin bir yana bırakıldığı günler, Onun için bayram günlerinde ne olursa olsun belli bir iyimserliğin yayılmasına çalışılır. Tatlı yiyip tatlı konuşma, anlayışlı olmaya çalışmak, bizim birbirimizden güzel bayramlarımıza has bir üsluptur, işte tüm bu iyimserliğin sergilendiği kardeşliğin, paylaşmanın ön plana çıkarıldığı bu güzel bayramlarımızdan biriside Nevruz’ dur.
          İçinde bulunduğumuz mart ayı, bahar mevsiminin başlangıcı gibi konular hemen aklımıza NEVRUZ’ u getirir,   Nevruz diğer bayramlarla kıyaslandığında nevruzun çok soylu ve kapsamlı bir bayram olduğu ortaya çıkmaktadır Nevruz kutlamaları genelde 21 mart öncesinden 15 gün önce başlar ve 7 aşamadan oluşur.



 1- Birinci aşama Kötü Söz Orucu aşamasıdır
 Melekli halkı genelde bayram öncesi 15 gün önceden başlayarak kötü söz orucuna girer, nevruzda kötü söz konuşmak nevruz geleneğine ters düşer ve günah sayılır, herkes geçen yılın sıkıntılarını, acılarını olaylarını unutmaya çalışır, küs olanlar barıştırılır.       Buradaki amaç geçmişte yaşanan bir takım olaylar unutulsun dargınlıklar bir yana bırakılsın yeni yıla sağlam düşünce, iyi niyet ve barış içinde girip baharı sevinçle karşılama ve o yılın daima güler yüz barışçıl, bolluk ve bereketle geçmesi temennisidir.
2-ikinci aşama Genel Çevre Temizliği aşamasıdır, 
yöre halkı evde bahçede genel bir temizlik yaparak geçen yılın acısını, sıkıntısını, uğursuzluklarını evden çıkarıp geride bırakılması düşüncesi vardır, evde ve bahçede yeni düzenlemeler yapılarak , yeni yıla yeni umut ve yeni düzenle başlarlar. ayrıca bahçelerde zor kıştan arta kalan çalı çırpılar yakılarak (alev alev) ateş üzerinden atlanır.                           . . .    Buradaki amaç ev halkının yapılan çevre ve düşünce temizliğiyle   geçmişte yaşanan bir takım sıkıntıların geride bırakılarak ateşte yanması düşüncesiyle yeniden yapılanma sürecinin başlatılması düşüncesi vardır.    
                 


3    - Üçüncü aşama Ölü Bayramı (kabir üstü) aşamasıdır,Yöre halkı bayram kutlamalarına girmeden önce mezarlıklara topluca giderek önce ölüler yad ederler, mezarlıklarda genel çevre temizliği yapılır, çiçekler ekilir, tozlanan mezar taşları yıkanır kuranlar okutturulur ve evlerde hazırlanan yiyecekler mezarlıkta halka dağıtılır,       Buradaki amaç yakın zaman ve geçmişte aralarından ayrılan yakınlarının da yad edilmesi ve burada da bir bayram havasının estirilmesi düşüncesi vardır.

 
4- Dördüncü aşama Çocuk Bayramı aşamasıdır. bu bayramda çocuklara özel bir gün ayrılarak çocuklarda bayram şenliğine dahil edilir, ogünde çocuklara ayrı ilgi, güler yüz gösterilerek konu komşu ve ev halkı büyüklerince çocuklara kırmızı yumurtalar ve (bayramçalık) hediyeler verilir yoksul ve yetim çocuklar   sevindirilir,


5 - Beşinci aşama Gençlere ayrılmıştır,
Yörede gençler mendil atarak bayramı kutlarlar, genelde komşu evlere gidilerek kapı yada pencereden bir ucu iple bağlı mendil atılır içeriye, ev halkı bu mendillere güzel hediyeler bağlar, eğer kızlar mendil atanın sevdiği kişi olduğunu anlarsa daha özel hediye bağlar mendile, evdekiler tarafından bu durum hissedilse bile o gün sevenler hoşgörüyle karşılanır. Ve aynı gece gençler için bir başka özellik taşır, genelde kulak falına çıkan genç kız yada erkekler, evlere giderek kapı yada pencere arkasından evde konuşulanlara kulak vererek dilek tutulur, eğer evde güzel şeyler konuşuluyorsa tutulan dileğin hayra alamet olacağına inanılır, Ayrıca yeni evli çiftlere ev büyükleri tarafından ev, eşya yada toprak gibi hediyeler bağışlanır. ... Buradaki amaç yeni evlilerin yıla bereketle sevinçle ve özgüvenle girmesini sağlamak ve seven gençlere de daha anlayışlı davranıp doğru karar vermelerine yardımcı olmaktır.
 
6- Altıncı aşama Hasta olanları kapsar,Yöre halkı toplu halde aynı mahallede bulunan hastaları ayrı ayrı ziyaret eder, onlara hediyeler götürerek morallerinin yükselmesini sağlar ve kalplerde Allahtan şifa huzur ve refah dilenir. Ayrıca yakın zamanda ölenlerin aileleri topluca ziyaret edilerek acıları paylaşılarak küçültülür sıkıntıları giderilerek bayrama moralle girmeleri sağlanır.     Buradaki amaç hasta olanların morallerinin yüksek tutularak evde bayram havası estirilerek hastanın bir an önce sağlığına kavuşması ve yakınlarını kaybeden ailelerin bayrama üzüntüyle girmemeleri düşüncesi vardır. 


 
KİRVELİK
Kirvelik, Iğdır ve yöresinde önemli bir olgudur. Eski Türklerde de kirveliğe benzer bazı adetler görülse de, esas önemini islamiyetle birlikte kazanmıştır. Sünnet ettirilecek çocuğun kirvesi büyük bir özen ve dikkatle seçilir. Zira kirve olunduktan sonra her iki tarafta birbirlerini kendi ailelerinin içerisinde mütaala eder. Acısıyla, tatlısıyla, her zaman kirveler birbirlerinin yanındadırlar. Bu iş o kadar önem kazanmıştır ki, kirve, kirvenin kızını almaz, şeklinde bir adette geliştirilmiştir. Bazı aileler sünnet yaparken, aynen düğünde olduğu gibi çalgılı ve eğlenceli yaparlar. Genellikle, sünnetle birlikte geniş bir davetli topluluğuna yemek ikram edilir. Çocuklar sünnet olduktan sonra davetliler ve yakınları tarafından para ve çeşitli hediyeler verilir. Ayrıca iki gün sonra da “külden çıkarma” yapılır.

 

Asker Uğurlama: 
Türk töresinin gereği olarak melekli kasabasındada  askerliğe büyük bir önem verilmektedir. Askerlik çağına gelen her melekli genci  erkek severek ve büyük bir şevkle askerlik hizmetine koşmaktadır. Asker uğurlamaları ise buna paralel olarak çok neşeli ve eğlenceli olur. Askere gidecek gençler, bir-iki ay öncesinden komşu, akraba ve arkadaşları tarafından eğlendirilir, yemek davetlerine çağrılır, çeşitli hediyeler verilir. Askerliğe gidileceği gün akşamı belediye tarafından köy meydanına bir çadır kurulur ve gençler burada geç vakitlere kadar müzik eşliğinde eylenirler, çadıra gelen kasabalılar oynayanların eline para vererek askere gidenlere katkı sunarlar asker masası üstünde oyun sonrası toplanan para bölünerek askere gidecek olan gençlere paylaştırılır. çadırda şenlik başlamadan önce ulu önder atatürk ve şehitlerimiz anısına bir dakikalık saygı duruşu yapılır. ayrıca eğlence sonlarına yakın  köyün gelenekleri doğrultusunda bayrak devir teslim töreni yapılır. Askerden yeni terhis olmuş bir genç, öpüp alnına koyduğu Türk bayrağını daha sonra askere gidecek gençlerden birine ''Vatan size emanet'' diyerek teslim eder. Köylü kadınlar, yanlarında getirdikleri eşarpları, sıraya geçen askere gidecek gençlerin boyunlarına asarlar.  Köy halkıyla birlikte oyunlar oynayıp halaylar çeken gençlerin ellerine, anneleri tarafından kına yakılır.  davullu, zurnalı bir şölene sonrası asker adayları dualar ve kahramanlık türküleri ile vatani görevlerine uğurlanırlar. Asker dönüşlerinde yine ailesi, yakınları tarafından ziyaret edilerek göz aydınlığı verilir. 



MELEKLİDE TAZİYE  KÜLTÜRÜ





melekli kasabasında ölen birisinin evine hemen hızlı bir şekilde kasaba halkı toplanır ve yakınını kaybedenlerin acıları paylaşılarak küçültülür,  taziye çadırları ise  diğer yörelerle kıyaslandığında biraz farklılık gösteriri, ölüm olayının olduğu ilk günden sonra cenaze toprağa verildikten sonra  1,2,3, 7 ve kırkında ölenin yaşadığı evin önünde bir çadır kurulur, çadırın baş tarafına ölen şahsın siyahbeyaz resmi asılır ve çadırın ilk girişindeki masa cenaze yakınlarına ayrılırki başsağlığına gelenler dualar okuduktan sonra çıkışta  rahatça başsağlığı dilemeleri içindir. çadırın en sonunda köyün alimleri ve ihtiyar heyeti oturur, alimler çadıra her gelen ve giden için ayrı ayrı fatiha okurlar,  taziye çadırına gelenlere ihsan olarak  genellikle hurma ve çay ikram edilir, meleklide taziye çadırlarında bazen eski zerdüş geleneklerinede rastlamanız mümkündür, ölenin yakınları tarafından tüm köy halkına yemek verilmesi eski zerdüşlük geleneğinden kalan bir kültür olarak bilinmektedir..
 
MELEKLİ TAZİYE ÇADIRI GELENEKLERİ
1- makdül toprağa verilmeden taziye çadırı kurulmaz
2- yas evi ya taziye çadırlarında yada melekli ali ekber tufan aş evinde yapılır,
3- taziye çadırına girerken makdülün yakınlarıyla sadece selamlaşılır okunan dualardan sonra çıkışta makdülün yakınlarına sırasıyla başsağlığı verilir.
4- makdlün siyahbeyaz resmi çadırın baş köşesine asılır ve yanına çiçek konulur
5- makdülün yakınları genelde çay şeker ve hurma almazlar taziye çadırına gelenler genellikle eli boş gelmezler çay şeker ve hurma getirirler. makdülün yakın akrabalarına destek amaçlı.
6- taziye çadırının en sonunda başta köy ihtiyar heyeti oturur ve onların yanındada alim yer alır, alim kuran ve dular okur ihtiyar heyeti ise ara sıra makdülün yaşamı boyunca yaptığı güzel şeylerden örnekler verir ve yakınlarını teskin eder.
7- makdül ve yakın akrabalarının  küs olduğu kimseler taziye çadırına gelerek aradaki oradaki acıyı onlarla paylaşır ve taziye çadırından barışarak çıkarlar
8- Meleklide taziye çadırında dağıtılan hurmalar genelikle köyde bulunan bir kaç bakkaldan temin edilir, bakallara ise aynı kasabadan iranla ticaret yapan  bir kaç şahıs tarafından  bizzat irandan getirerek bakkallara dağıtır.  
 





MELEKLİDE ÖLÜLER BAYRAMI (KABİR ÜSTÜ)



Hep dirilerin bayramı mı kutlanacak? Bilinmiyor mu ki, ölüm yaşamın bir parçası ve yaşama dair kutlanacak her şeyde ölümün alacağı var.
          Meleklide asırlardan beri kutlana gelen bir gelenek hala canlılığını korumaktadır    Nevruz kutlamalarında önemli bir yeri olan bu gelenek, eski Türklerdeki yuğ törenlerinin izlerini taşımaktadır ve bunların devamı niteliğindedir. -Başta Iğdır olmak üzere Anadolu’nun bir çok yerinde ve orta Asyada olduğu gibi   Meleklidede en etkin bir şekilde yapılan bu gelenek nevruz öncesi  ölmüşlerin mezarını ziyaret etmek, mezar üzerine şeker ve tatlı bırakmak, dualar okumak, mezarların etrafını temizlemek, gibi etkinliklerle devam etmektedir. Burada eski Türk inanç sisteminin atalar kültü kendini göstermektedir.  Kasaba halkı bayram kutlamalarına girmeden önce mezarlıklara topluca giderek önce ölüler yad ederler, mezarlıklarda genel çevre temizliği yapılır, çiçekler ekilir, tozlanan mezar taşları yıkanır, Kadınlar ellerindeki taşlarla mezar taşının üzerine, tıpkı, bir kapıyı tıklatır gibi vurulur ki, artık orada yatan hangi sevgili ise haberdar olsun ziyaret edildiğinden ve az sonra okunacak Fatiha’dan..   dualar edilir, ve evlerde hazırlanan yiyecekler mezarlıkta halka dağıtılır, ayrıca kasaba halkı tarafından mezarlığın belli bölgelerine buğday ve mısırlar konularak kışı zor geçiren kuşların mezarlıkta toplanmasını sağlayarak mezarlığı adeta bir bayram havasına çevirmeleri içindir.  Buradaki amaç yakın zaman ve geçmişte aralarından ayrılan yakınlarının da yad edilmesi ve burada da bir bayram havasının estirilmesi düşüncesi vardır.
       Bu geleneğin en dikkat çekici yanlarından birde herkes önce kendi yakınlarının mezarlarını temizler toprağını eşeler çiçekler eker ve sonra diğer mezarlar toplu halade tek tek gezilir ve böylece bir birlerine küs olanlarda bir birlerinin ölüleri için okunan fatihalar vesilesiyle barışmış olurlar.  bu bayramda kasabada bulunan tüm araç ve minübüsler iki mezarlık arasında ücretsiz servisler yaparlar..   




ölü bayramında toplu kabir ziyaretleri



kabir üstü

ölü bayramı kabir üstü

MELEKLİDE MEZAR TAŞI KÜLTÜRÜ


meleklide ölen insanların resimleri mermer taşlara işlenerek mezar baş uçlarına konulur bu sanat meleklide yaşayan bir nahçivanlı tarafından ifşa edilmektedir. melekli mezarlıklarında sıkça rastlayacağınız bu gelenek melekli mezarlıklarına ayrı bir güzellik ve hava katmaktadır

 melekli kasabası uydu görünümü

 

ULUSAL VE ULUSLAR ARASI KAYNAŞMA VASITASI NEVRUZ

Türk Dünyasının Ortak Bayramı 
Tabiat ile iç içe, kucak kucağa yaşayan, toprağı "ana" olarak vasıflandıran Türk'ün düşünce sisteminde "baharın gelişi" elbette önemli bir yere sahip olacaktı.
Nevruz, Türk dünyasının kuzeyinden güneyine, batısından doğusuna kadar uzanan engin coğrafyada yaşayan toplulukların pek çoğu tarafından yaygın olarak kutlanan bahar bayramıdır.Bütün bayramların dinî ve millî bir inanıştan, o toplumu ilgilendiren ortak bir hatıradan, geleneklerden, duygulardan ve tabiatın insanlara tesir eden bir olayından doğduğuna inanılır.
Genellikle Nevruz, yani Farsça "Yeni Gün" adını taşıyan bahar bayramı, insan ruhunun tabiattaki uyanışıyla birlikte kutladığı bir bayramdır. Böyle bir bayramın, yani mevsimlerin değişikliğinden doğan özel günlerin, başka başka adlar altında birçok milletin sosyal hayatında yer aldığı da bilinmektedir.
Mesela, Hıristiyan âleminin dinî muhteva ile şekillendirerek ve Noel Baba sembolü ile karlar ülkesinden geyiklerin çektiği kızaklarla neşe ve ümitleri taşıdığı "Noel Bayramı" bunun farklı bir örneğini teşkil eder. Bu kutlamalarda yine bahara duyulan özlem "çam ağacı" motifi etrafında şekillendiriliyor. Aynı zamanda bir takvim değişikliğini de ifade eden bu kutlamalara baktığımızda Türk' ün kutladığı "bahar bayramı"nın da bir takvim değişikliğini yansıttığı görülüyor.

Burada dikkati çeken husus "baharın başladığı zaman"dır. Türk, bu takvim değişikliğini "toprağın uyandığı gün" ile özdeşleştirmiştir. Bu coşkuyu Türk kamları dualarında, niyazlarında şöyle ifade ediyorlar:
"... Yüce Göktanrı'nın ilk defa gürlediği, yağız yer, altmış türlü çiçeklerle ilk defa bezendiği, altmış türlü hayvan sürülerinin ilk defa kişnediği ve melediği zaman sen (Türk'ün Atası) yaradıldın!"

Bu bayram İslâmiyet'i kabul etmiş olan ilk Müslüman konar göçer Türk topluluklarında; sürgün avı, toy, şölen, yuğ vb. gibi İslâmiyet'le çatışmayan âdetlerden biri olarak devam edegelmiştir. Böylece bu ananeler günümüz Türk dünyasına ortak kültür mirası olarak intikâl etmişlerdir. Gelenekler, tarihini kesinlikle tespit edemediğimiz dönemlerden kalmadır. Neden, niçin, nasıl gibi sorular sorulmadan atadan oğula kalmıştır. Gelenekler bu özelliğiyle millet bağını güçlendiren en önemli unsurlardan biridir. Baharın gelişinin kutlandığı bugün de böyle bir gelenektir.
Nevruz, eldeki tarihi kaynaklardan hareketle en eski Türk adetlerinden, bayramlarından biri olduğu kesinleşmiştir. Yeni yılın başlangıcı, yenilik, coşku, canlanma gibi nitelikler hiç değişmeden günümüze kadar yaşadığı uçsuz bucaksız coğrafyalarda görülmektedir.
Çin kaynaklarından Kutadgu Bilig'e, Kaşgarlı Mahmud'dan Bîrûnî'ye, Nizâmü'ı Mülk'ün Siyasetnâme'sinden Melikşah'ın takvimine kadar, Akkoyunlu Uzun Hasan Bey'in kanunlarına kadar gelen bir çizgide Nevruz ile ilgili kayıtlar eldedir. Diğer taraftan Sivas hükümdarı Kadı Burhaneddin Ahmed, Safevi Türkmen Devletinin kurucusu Şah İsmail (Hataî), Osmanlılarda Sultan I. Ahmed ve Sultan Dördüncü Murad gibi hükümdarların, Mustafa Kemal Atatürk'ün; 
din adamlarımızdan Kazasker Bâki Efendi ve Şeyhülislam Yahya Efendilerin, şairlerimizden Kuloğlu, Pir Sultan Abdal, Kaygusuz Abdal, Şükrü Baba, Hüsnü Baba, Fuzulî, Nev'î Efendi, Nef'î, Nedim, Hüseyin Suad ve Namık Kemal gibi şairlerimizin Fatih devri vezirlerinden Ahmed Paşa'nın; büyük Azeri şairi Şehriyar'ın ve büyük Türkmen şairi Mahdumkulu'nun uzun bir tarih boyunca Nevruz bayramının gelişini "Nevruziye" veya "Bahariye" denilen şiirlerle kutladıklarını da biliyoruzAyrıca Nevruz'un Türk musikisinin en eski mürekkep makamlarından biri olarak da kültürümüzde yedi yüzyıldan fazla bir maziye sahip olduğunu da biliyoruz. Bu makam ilk defa Urmiyeli Safıyûddîn Abdulmü'mîn Urmevî (1224-1294) tarafından kullanılmıştır. Bu şekilde elimizde yirminin üzerinde makam bulunmaktadır.

Nevruz geleneği ne Sünnilikle, ne Alevilikle, ne Bektaşilikle doğrudan doğuş bağlantısı olmayan, İslâmiyetten çok öncelere giden bir gelenektir. Yani bir dinin veya mezhebin bayramı değildir. Bu yüzden de herhangi bir şekilde bir mezhep adına, bir din adına, bir etnik menşe adına bağlı gösterilmesi, istismar edilmesi bir ayrılık unsuru olarak takdim edilmeye çalışılması yanlıştır. Tarihin ve kültürün bütün gerçeklerine aykırıdır.

1990 yılında bağımsızlıklarını ilan eden Türk Cumhuriyetleri'nde Kırgızistan, Kazakistan, Özbekistan, Türkmenistan ve Azerbaycan ile Rusya Federasyonu bünyesindeki Tataristan 21 Mart Ergenekon/Nevruz Bayramı'nı "Milli Bayram" olarak ilan etmişlerdir.

Bu günün coşkuyla kutlanmasına büyük önem vermektedirler. Türk kültüründen kaynaklanan Ergenekon/Nevruz bayramı, her yönüyle Türk gelenek ve görenekleriyle zenginleşmiş ananevi ve temeli beş bin yıllık Türk tarihine dayalı milli bir bayramdır. Türkiye'de de 1991 yılında Türk Dünyası ile birlikte ortak bir gün olarak resmi tatil olmaksızın bayram ilan edilmiştir.

Nevruz; Türk insanını birbirine kenetleyen, bağlayan, Ergenekon'dan demir dağları eriterek dirilen atalarının ruhlarıyla yanan bir ateştir. Bu ateş, hiç sönmeden binlerce yıl yandı ve gelecekte de kıvılcımlarından binlerce gönlü tutuşturarak "ortak kültür ocağı"nda binlerce ruhu ısıtacaktır. Avrasya'nın ,Türk âleminin Nevruz toyu kutlu olsun, Nevruz gülleri geleceğe umutlar taşısın

melekli76.tr.gg